Zondag 1 december 11.30-12.30 uur in Fletcher hotel Arion Vlissingen

Het is alweer 2 jaar geleden dat de jonge getalenteerde Karen Su en Ruben Plazier ons overtuigden met hun gepassioneerde optreden. Ondertussen heeft hun verdere ontwikkeling niet stil gestaan met studies aan buitenlandse conservatoria en optredens in prestigieuze concertzalen en met gerenommeerde orkesten. Ze worden gezien als zeer veelbelovende musici met hun voortreffelijke ensemblespel, hun sonore klank opvatting, weldoordachte fraseringen en verfijnde interpretaties.

Ze spelen twee 2 vioolsonates welke behoren tot het hoofdrepertoire van ‘s werelds grootste violisten. De vioolsonate No.3 van Edvard Grieg is zijn laatste en persoonlijk favoriete sonate. Hij bouwde hierbij voort op Noorse volksmelodieën en ritmes met meer universele invloeden. Het is een complexe sonate, emotioneel uitdagend en bij vlagen dramatisch. Het begint gedurfd, heroïsch en opgewonden waarna het tweede deel opent met een serene pianosolo met een lyrische melodische lijn gebaseerd op een speels dansdeuntje. Bij deze sonate ontstaat er tussen de instrumenten een intrigerende spanning maar laat ze ook onafhankelijk van elkaar schitteren zonder een echte dialoog. De sonate sluit met een opbeurend karakter jubelend af. Deze sonate van César Franck was een huwelijkscadeau aan de beroemde Belgische violist Eugène Ysaÿe wiens vertolkingen van grote invloed zijn geweest op de populariteit van Franck. Het werk kent een relatief lastige pianopartij met virtuoze passages. De sonatevorm is laatromantisch met steeds terugkerende thematische motieven. Het begint rustig, gaat in het 2^e deel over in virtuoos en opzwepend en wordt gevolgd door een vrijere vorm eindigend met een door viool en piano over en weer voortdurend herhalend motief. 

Programma:

Edvard Grieg (1843-1907):  Viool Sonata No. 3 in C Minor, Op. 45

. Allegro molto ed appassionato

. Allegretto espressivo alla Romanza – Allegro molto-Tempo I

. Allegro animato

César Franck (1822-1890):  Viool Sonate in A Groot

. Allegretto ben moderato

. Allegro

. Recitativo-Fantasia, Ben moderato

. Allegretto poco mosso

VIDEO:youtube.com/watch?v=wtS4KAqYQ3k&t=17s

Violiste Karen Su (1998) was de eerste laureate van de International Violin Competition ‘Rodolfo Lipizer Prize’ en de gevierde gastsoliste op het Gergiev Festival. Ze is geboren in Los Angeles in een muzikale familie. Zowel haar vader als haar oudere zus zijn immers violisten. Haar vader Elmer Su was haar eerste leermeester toen ze vier jaar oud was. Kort daarna liep ze school bij Vesna Gruppman en vervolgens gelijktijdig bij Igor Gruppman. Op haar vijftiende verhuisde Karen naar Nederland om er haar vioolstudies voort te zetten en ze behaalde haar masterdiploma op haar 21e. Karen trad op als soliste met orkesten in Noord-Amerika, Europa en Azië. Ze wordt geregeld gevraagd om op te treden met maestro Roberto Beltrán-Zavala, met wie ze speelt op de grote podia in Mexico. In 2019 bracht ze de Europese première van het herontdekte Tweede Vioolconcerto van Florence Price met maestro Conrad van Alphen.

Karen trok de aandacht van talrijke beurs- en subsidieprogramma’s. Zo mocht ze niet alleen de Hartman Award in ontvangst nemen, maar ook een Prijs van het Prins Bernhard Cultuurfonds en de Belgian American Educational Foundation Award en ze werd genomineerd voor de Borletti-Buitoni Trust Award. Naast haar solospel is Karen een actieve en gepassioneerde kamermuzikante en werkt ze samen met musici als Augustin Dumay, Gary Hoffman, Jean-Claude Vanden Eynden en Lorenzo Gatto.

Ze is momenteel artieste in residentie aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth.

Pianist Ruben Plazier behaalde in 2021 zijn Diplôme Supérieur d’èxécution met unanimiteit en in 2022 zijn Diplôme supérieur Concertiste aan de Ecole Normale de Musique Alfred Cortot in Parijs waar hij werd begeleid door Jean-Bernard Pommier.

Ruben begon met pianospelen op 6-jarige leeftijd omdat zijn ouders thuis een piano hadden staan. Na veel experimenteren achter de piano kreeg hij zijn eerste lessen op de lokale muziekschool in Dordrecht.

Op 13-jarige leeftijd kreeg hij een aantal lessen van Wibi Soerjadi bij hem thuis in Zeist. Deze lessen zorgde voor veel motivatie. Hij begon kort daarna op 14-jarige leeftijd op het conservatorium van Rotterdam waar hij studeerde bij de Belgische pianist, Stéphane De May.

Via Stéphane De May leerde Ruben de Franse pianist Jean-Bernard Pommier kennen. De lessen en het spel van Pommier inspireerde hem dusdanig dat Ruben elke kans pakte om voor hem te spelen. 3 jaar lang reisde Ruben overal naar toe waar hij voor Jean-Bernard Pommier kon spelen, meestal naar Beziers in Zuid-Frankrijk. Dit deed hij allemaal terwijl hij zijn Bachelor Diploma behaalde aan het conservatorium van Rotterdam bij Stéphane De May.

Pommier begon met lesgeven aan de Ecole Normale de Musique Alfred Cortot in Parijs. Ruben reisde voortaan elke week tussen Parijs en Rotterdam. Hier behaalde Ruben zijn verschillende diploma’s bij Jean-Bernard Pommier. De speciale band die hij met Pommier opgebouwd heeft, heeft een enorme invloed op zijn spel. De oude Russische scholing qua ideeën over klank en frasering heeft hij van hem geërfd.